Sevgili,

Adının neden geçmediğini bilmek istiyorsan, bana özel kalmasını istediğim içindir.
Takvimlere bakıyorum da zaman ne kadar hızlı akıyor. Seni tanıdığım zamandan bu güne.. Ben 16 yım sen ise 22. Biliyorum aramızda ki yaş farkı fazla gibi görünüyor. Biliyor musun? Ben buna hiçbir zaman aldırış etmedim. Çünkü seninle konuştuğum her saniye benim için önem taşıyordu.Seninle her sohbet ettiğimde keyif aldığımı biliyorum. O zaman çocuktum. Yaşım gerekçesiyle de gerçekten kiminle keyif aldığım konusunda emin olamam gibi durabilir, "benim yerimde başka bir kişide olsa onunlada konuşmaktan keyif alabilirdin" gibi şeylerde düşündürebilir. Fakat ben her zaman emindim.

Hadi gel o zamana biraz daha dönelim. 16 yaşında olduğum o zamana..
Facebook'un popüleritesi yüksek olduğu zamana.. Hem oradan hem skype da görüşürdük seninle. Neden iki taraftanda konuşuyorduk hala çözemezdim. Yahut bunun bile hiç önemi yoktu. O kadar yoğun çalışırdın ki seninle konuştuğum o zaman dilimini tıpkı bir nimet gibi görürdüm. Her zaman yaşım yüzünden belki beni beğenmez, ufak bir kırıntı tanesi kadar bile içinde sevgi oluşmaz dedim. Öyle de oldu. Kız arkadaşının olmuştu , bunu öğrendiğim de yaşadığım hayal kırıklığını ve üzüntüyü anlatamam. Ondan sonra hiç küçük olmayı hiç sevmedim. Fakat bir yandan da hak verdim. Yaşı önemsememiş olsan bile sen oradasın ben ise burada. Hayatımda bir kere bile görememişim. Bunu söyledim belki ama sonrasında ne olduysa 2 sene ortadan kayboldun. Senden sonra da ne skype a ne facebook a girdim. Çok merak ettim. Bir yanım ise seni çok özledi.18.yaş günüm geldi. Belki doğum günüm vesilesiyle mesaj atar dedim. Facebook u , Skype ı kontrol ettim. Yahut hiç mesaj gelmedi.Bir yaşımda senden mesaj alamadan , haber alamadan geçirdim.Bir kaç ayda bir o mesaj kutularımı hep kontrol ederdim. Ne yazık ki o kutu hep boştu. Bir umut işte beklemeye ısrarla devam ettim.

Elbette bu süreçte hayatıma birileri girdi. "Keşke girmeseydi" dediğim insanlar girdi. Pişman olduğum da olmadığım da noktalar oldu. O süreçte bile yine belki senden bir mesaj alırım diye bekledim. 19.yaş günüm geldi. Yine bir doğum günü mesajı bahanesiyle belki yazar dedim. Ne yazık ki o mesaj kutusuna baktığımda hala boştu. Yine bir mesaj gelmemişti. Umudumu kaybetmemek, senden hala bir mesaj alabilirmiyim diye kendimi bi şekilde motive ettim beklemeye çalıştım. Sınav gerekçesiyle bu sefer hiç girip bakamadım. Bu durum beni ne kadar üzse de sınavım öncelik olmak zorundaydı. Sınava az bi zamanım kalmıştı. Artık yavaş yavaş ders çalışmayı bıraktığım için aklıma geldin ve tekrar mesaj kutuma bakmak istedim. 2 sene beklemenin sonucunda gerçekten bir mucize gibi , sınav öncesi sanki bana motive gibi bir baktım ki mesaj kutumda 1 tane mesaj var. Senin yazdığını gördüğümde resmen küçük bir çocuk gibi mutlu oldum.

Türkiye de olduğunu bilmek, görüşmek istediğini bilmek beni çok sevindirdi. Kısa bir süre oldu belki ama hala konuşuyoruz. Konuşmamız da en çok neyi farkettim biliyor musun? 16 yaşımda senle konuştuğum o kıpırtı , o mutluluk , o duygu hala taptaze duruyor.15 gün sonra gideceksin. Bunu öğrendiğim de tıpkı kız arkadaşını öğrendiğim gibi üzüldüm, sarsıldım. Fakat keyfe keder gitmediğini biliyorum. Buluşacağımız zaman heyecandan saçmalamamak için dua ediyorum. Bu , sana ilk mektubum. Bu mektubun devamı seni gördükten, 4 senenin verdiği merak ve özlem duygusu sona erdikten sonra olacak. Şimdilik , sana ilk mektubumla veda ediyorum. Gitmeden önce sana bu mektupları, " benden bir hatıra" olarak getireceğim.
Bu mektupları bir karşılık olsun diye yazmıyorum. Sadece attığın her adımda bedenen olamasam bile ruhen seninle olduğumu bilmen için, benim için ne kadar kıymetli olduğunu bilmek için yazıyorum. Hayatım da olduğun için çok şanslıyım. Şimdilik hoşçakal..

Sevgiler
S.
Dear,

If you want to know why your name isn't mentioned, it's because I want it to be private.I look at the calendars and I see how fast time moves. From the time I knew you to this day.. I'm 16 and you're 22. I know the age difference between us seems like a lot. Do you know? I never cared about that. Because every second I talked to you was important to me.I know I enjoy it every time I talk to you. I was a kid then. On the grounds of my age, I can't be sure who I'm really enjoying, such as "you could have enjoyed talking to someone else in my place," he might think in things like that. But I was always sure.

Come on, then back up a little. Back when I was 16.. Back when Facebook was high in popularity.. We used to see you on skype from there. I still couldn't figure out why we were talking on both sides. Or even that didn't matter at all. You worked so hard, I thought the time I talked to you was like a blessing. I always thought maybe because of my age, he wouldn't like me, he wouldn't even have love in him as much as a little crumb. That's what happened. Your girlfriend had it, and I can't tell you how disappointed and sad I was when I found out. I never liked being little after that. But I also agreed. Even if you don't care about age, you're there and I'm here. I didn't see even once in my life. I may have said that, but then whatever happened, you disappeared for 2 years. After you, I didn't go on skype or facebook. I'm very curious. Part of me missed you so much.18.my birthday came. I thought maybe he'd text me on my birthday. I checked Facebook , Skype. Or no messages.Get a text from you at an age before I had heard of before.I used to check those text boxes every few months. Unfortunately, that box was always empty. I persisted in waiting for a job of hope.

Of course, someone came into my life in the process. People I said" I wish he hadn't " entered. There have been points where I have regretted it or not. Even in the process, I still waited to see if I could get a message from you. 19.my birthday came. I thought maybe he'd write it under the pretext of another birthday message. Unfortunately, when I looked at that message box, it was still empty. There was no message again. I tried to stay hopeful, motivated myself in a way to see if I could still get a message from you. I couldn't get in and look at it this time on exam grounds. As much as it upset me, my exam had to be a priority. I had little time for the test. Now that I've slowly stopped studying, you came to me and I wanted to check my mailbox again. 2 years as a result of waiting really like a miracle, before the exam, I looked at me as motivated as I have 1 message in my message box. When I saw you writing it, I was officially happy as a little boy.

I was very happy to know that he was in Turkey, to know that he wanted to meet. It's been a while, but we're still talking. You know what I noticed the most about our conversation? That wiggle , that happiness , that feeling I talked to you about when I was 16, it's still fresh.You leave in 15 days. When I found out about it, just like I found out about your girlfriend, I was upset, I was shaken. But I know you're not going on vacation. I pray not to get excited when we meet. This is my first letter to you. The continuation of this letter will be after seeing you, after 4 years of Wonder and longing. For now, I bid you farewell with my first letter. Before you go, I'll bring you these letters as " a souvenir of me."
I'm not writing these letters as a response. I write only to know that I am with you spiritually, even if I am not physically at every step you take, how precious you are to me. I'm so lucky to have you in my life. Bye for now..

Love
S.